دستگاه ونتیلاتور 1403

اجاره دستگاه ونتیلاتور ، فروش دستگاه ونتیلاتور

دستگاه ونتیلاتور چیست؟

نحوه تنظیم کردن و راه اندازی دستگاه ونتیلاتور LTV950

انواع مد تهویه در دستگاه ونتیلاتور

مد تهویه در ونتیلاتور به این معنی است که دستگاه ونتیلاتور چگونه به بیمار تنفس بدهد و یا به عبارتی دیگر روشهایی هستند كه بیمار و و نتیلاتور در تعامل با یكدیگر سیكل تهویه ای را انجام می دهند. دو گروه اصلی مدهای تنفسی عبارتنداز:

• تهویه كنتروله: ونتیلاتور تهویه را شروع و كل عمل تهویه را انجام می دهد.
• تهویه كمكی: بیمار شروع و ختم تمام یا قسمتی از تنفس را عهده دار است.

مد تهویه كنترلی یا اجباری (CMV)

(Controlled Mechanical Ventilation)

در این مد تهویه، ونتیلاتور هوای دمی را با حجم جاری و تعداد از پیش تنظیم شده، صرف نظر از كوششهای تنفسی بیمار به ریه های بیمار تحویل میدهد. به عبارت دیگر در این مد ونتیلاتور تنها عامل تعیین كننده میزان حجم جاری و تعداد تنفس در دقیقه اسـت و کل كار تنفس توسط ونتیلاتور صورت می گیرد.

در صورت كوشش تنفسی بیمار یا همان جنگیدن (fighting ) با دستگاه می توان از داروهای فلج كننده عصبی عضلانی مثل پانكرونیوم بروماید یا پاولن و یا دیازپام استفاده كرد.

موارد استفاده از مد CMV

1. در بیماران با حداقل یا بدون كوشش تنفسی، ناشی از اختلال در عملكرد CNS كه دچار وقفه تنفسی شده اسـت مثل سندرم گلین باره.
2. زمانی كه كوشش دمی منفی در بیمار منع استفاده دارد مانند مواردی از قفسه سینه متحرک (chest Fail).
3. به منظور تدارک یک روش مطمئن و خالی از خطر جهت تهویه ریه بیماران تحت شرایطی، مثل بیهوشی یا برگشت از مد تهویه كمكی به تهویه كنترل.
4. در بیمارانی كه عضلات تنفسی آنها با استفاده از داروهای فلج كننده عصبی و عضلانی فلج شده تا از كوشش زیاد، خستگی عضلات تنفسی و جنگیدن با دستگاه پیشگیری شود.

معایب مد CMV

• به دلیل اینکه بیمار در این مد قادر به تنفس ارادی نیست و اگر بیدار بوده و برای انجام تنفس تلاش نماید، ونتیلاتور تنفس بیمار را بلوک کرده و باعث ایجاد احساس گرسنگی هوا در بیمار و افزایش قابل توجه در کار تنفس می شود.
• اگر استفاده از مد CMV بطور طولانی ادامه یابد می تواند موجب ضعف و تحلیل عضلات تنفسی گردد در نتیجه جداسازی از دستگاه دشوار می شود.
• در صورت جنگیدن بیمار با دستگاه باید حتماً sedate شود و یا عضلات تنفسی فلج شود.

مد تهویه کمکی (Assisted Mechanical Ventilation ( AMV

در مد تهویه کمکی، ونتیلاتور حجم از پیش تعیین شده ای را تنها با تحریک توسط کوشش های دمی بیمار در اختیار ریه ها قرار می دهد.
به عبارت دیگر فشار منفی ایجاد شده در سیستم ونتیلاتور ناشی از دم ارادی بیمار، دستگاه را تحریک کرده و ونتیلاتور حجم از پیش تنظیم شده را تحت فشار مثبت همزمان با دم بیمار به داخل ریه ها می دمد.

بنابراین در این مُد حجم جاری بر روی دستگاه قابل تنظیم است، ولی تعداد تنفس در دقیقه برابر با تعداد تنفس ایجاد شده توسط بیمار می باشد یا به تمامی آنها توسط ونتیلاتور کمک حجمی می شود و یا با تنظیم کلید حساسیت (Trigger or Sensitivity) تنها به دم های ارادی با فشار منفی مشخص کمکی شود.

تنظیم مناسب حساسیت دستگاه بین ۵ /۰_ سانتی متر آب (بیشترین حساسیت) تا ۱۰ – سانتی متر آب (کمترین حساسیت) می باشد. کلید حساسیت دستگاه باید به نحوی تنظیم شود که دستگاه به یک سری از تنفس ها که دارای عمق معین است پاسخ دهد و به سایر تنفس های سطحی بیمار پاسخ ندهد تا از بروز هایپرونتیلاسیون جلوگیری شود.

موارد استفاده از مد AMV

از این مد در بیمارانی استفاده می شود که تنفس ارادی دارند ولی تنفس ارادی آنها کارایی لازم برای تدارک حجم جاری کافی مورد نیاز تبادلات گازی در ریه ها را ندارد. که این امر موجب کاهش تهویه و متعاقب آن کاهش PaO2 و احتبـاس CO2 و اسیدوز تنفسی می گردد.

مزیت مد AMV

انجام کار تنفس بیشتر بوسیله عضلات تنفسی و پیشگیری از تحلیل و ضعف عضلات تنفسی و عدم سرکوب مراکز تنفس است.

عیب مد AMV

اگر تنفس ارادی بیمار متوقف شود بعلت عدم ارائه تنفس اجباری توسط ونتیلاتور تهویه بیمار به طور کامل قطع شده و حیات بیمار به خطر می افتد.

مد تهویه کنتروله کمکی (ACV) (Assist controlled ventilation)

در این مد ونتیلاتور به نحوی حساس می گردد که در زمان وجود کوشش تنفسی توسط بیمار مانند مد کمکی عمل کرده و زمانی که بیمار کوشش منفی نداشته باشد، مانند مد تنفس کنتروله عمل می کند. به عبارت دیگر در این مـد اگر کوشش تنفسی وجود داشته باشد ونتیلاتور به آن پاسخ حجمی می دهد ولی در غیاب کوشش تنفسی بطور خودکار سیکل تنفسی از پیش تنظیم شده را به ریه ها وارد می کند.

موارد استفاده از مد تهویه کنتروله کمکی ACV

• بیمارانی که قادر به تنفس ارادی هستند ولی بدلیل ضعف شدید عضلات تنفسی، کار تنفسی بطور مناسب انجام نشود.
• بیمارانی که قادر به تنفس ارادی هستند ولی بعلت افزایش کار تنفس، ریه های آنها قادر بـه انجام کار تنفس مناسب با توجه به نیاز افزایش یافته نباشند.
• زمانی که استفاده از این مد بدان جهت مناسب باشد که به بیمار اجازه دهد تعداد تنفس خود را تنظیم کند.

مزیت مد ACV

به بیمار اجازه می دهد تعداد تنفس را کنترل کند و همزمان با آن تحویل حجم جاری تهویه ای به میزان حداقل را با مقدار و تعداد از پیش تعیین شده تضمین نماید و همچنین اجازه می دهد کـه در صورت تنظیم مناسب سرعت جریان و حساسیت، مقداری از کار تنفس توسط عضلات تنفسی بیمار انجام شود.

معایب مد ACV

تمایل بیمار به هیپرونتیلاسیون بعلت اضطراب، درد و فاکتورهای نورولوژیک است که بدنبال این مسئله آلکالوز تنفسی بروز می دهد.

مد تهویه متناوب اجباری (IMV )
(Intermitent mandatory ventilation)

این مد ترکیبی از تهویه كنتروله و تهویه ارادی است. بدین معنا که بیمار دم و بازدم ارادی خود را انجام می دهد و دستگاه بـدون توجه به دم و بازدم ارادی بیمار ریه ها را با حجم و تعداد از پیش تنظیم شده تهویه می نماید.

بنابراین در بین تنفس های اجباری تحویلی، دستگاه ونتیلاتور بیمار قادر به انجام تنفس ارادی با تعداد و حجم دلخواه می باشد. مد مفیدی جهـت جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی است. تعداد کمتر تنفس اجباری توسط ونتیلاتور موجب افزایش تعداد تنفس ارادی توسط بیمار خواهد شد، بنابراین سهم بیشتری از تهویه به بیمار اختصاص می یابد.

موارد استفاده از مد IMV

• وجود تهویه ارادی در بیمار در حالی که عضلات تنفسی قادر به انجام تمام کار تنفسی نباشند.
• در موقعیت هایی که مناسب است به بیمار اجازه داده می شود تا خودش تعداد تنفس را تنظیم کند و به حفظ سطح طبیعی pco2 کمک کند.
• در صورت نیاز به جدا کردن بیمار از ونتیلاتور.

مزایای مد IMV

1. سطح CO2 در حد طبیعی حفظ خواهد شد.
2. عضلات تنفسی کمتر دچار ضعف و تحلیل میشوند.
3. اثرات جانبی تهویه با فشار مثبت در این مد کمتر است.
4. بعلت فشار متوسط کمتر راه های هوایی با افت کمتر برون ده قلبی همراه است.
5. روند جداسازی بیمار از دستگاه فرایند موفقیت آمیزی را طی خواهد کرد.

معایب IMV

تنفس های اجباری تحویلی در فواصل مشخص بدون توجه به تنفس ارادی بیمار انجام می گیرد. پس امکان تداخل بین تنفس های اجباری و ارادی وجود دارد.

مد تهویه اجباری متناوب هماهنگ شده ( SIMV )

(Synchronized Intermittent Mandatory Ventilation)

این مد تهویه ای را می توان بعنوان ترکیبی از تهویـه ارادی و تهویه کمکی (آسیسته) در نظر گرفت. در این مد ونتیلاتور در فواصل از پیش تنظیم شده به کوشش تنفسی بیمار، حساس (Sensitized) شده و به این کوشش بصورت تحویل یک تنفس کمکی مکانیکی پاسخ می دهد.

در فواصل این سیکلهای کمکی بیمار بطور ارادی با تعداد و حجم انتخابی خود تنفس می کند و ونتیلاتور کمکی، به این تنفس های ارادی نمی کند و تنها گاز مرطوب را با درصد مشخص اکسیژن در اختیار تنفس ارادی بیمار قرار می دهد.

حجم تنفس ارادی بستگی به کوشش تنفسی ایجاد شده توسط بیمار دارد. تفاوت SIMV با IMV در این است که بر خلاف IMV که می تواند در هر قسمتی از سیکل تنفسی ارادی تحویل گردد، ونتیلاتور در فواصل ثابت تنفس اجباری را تنها زمانی ارائه می دهد که کوشش های بیمار را حس نماید.

به عبارت دیگر در SIMV از طریق مانیتورینگ تنفس ارادی و کوشش های ارادی بیمار توسط ونتیلاتور تنفس اجباری به صورت هماهنگ با کوششهای بیمار صورت می گیرد.

مد تهویه ارادی یا spont
( Spontaneous Ventilation)

در این مد، ونتیلاتور هیچگونه تنفس اجباری یا کمکی به ریه های بیمار تحویل نمی دهد و بیمار تعیین کننده کل کار تنفسی می باشد. حجم جاری و تعداد تنفس در دقیقه بستگی به کوشش تنفسی و توانایی عضلات تنفسی بیمار دارد.

از این مد در تهویه بیمارانی استفاده می شود که قادر به تنفس ارادی مناسب نبوده لیکن نیازمند پاره ای حمایت ها و مانیتورینگ هستند. در این مد تنفس ارادی بیمار با درصد O2 تنظیمی FiO2 بر روی دستگاه صورت می گیرد. بعلاوه در این مد می توان از CPAP و حمایت فشاری تهویه PSV نیز استفاده کرد.

مد تهویه با حمایت فشاری (PSV)
(Pressure support ventilation)

این مد تهویه در بعضی از انواع جدیدتر ونتیلاتورهای میکروپروسسوری تعبیه شده است. در مدهایی کـه در آنها امکان تنفس ارادی وجود دارد (IMV/SIMV/Spontaneous) می توان از مد حمایت فشاری تهویه (PS) جهت تقویت کوشش تنفس ارادی بیمار استفاده نمود. PS مدی است که فعالیت تنفسی ارادی بیمار را از طریق تحویل یک میزان فشار مثبت دمی از پیش تنظیم شده تقویت می نماید.

PS یک مد تهویه ای با سیکل های جریانی است بعلت اینکه زمان خاتمه و دم بـر اساس معیار جریان flow است و نه فشار، زمان و حجم بیمار کنترل بیشتری بر روی طرح دمی و حجم تنفسی خواهد داشت. در این مد سرعت بالای جریان دمی به بیمار در غلبه بر مقاومت راه های هوایی ناشی از وجود لوله تراشه و دیگر انسدادهای راه هـوایی کمک می نماید.

بنابراین وجود مشکلاتی نظیر COPD ، آسم و آتلکتازی بعد از عمل، کاهش ظرفیت ریوی یـا وضعیت نامناسب تغذیه ای می تواند توانایی بیمار را در انجام تنفس ارادی کاهش دهد. با استفاده از این مد می توان به دم ارادی بیمار کمک نمود.

مد PS را می توان به تنهایی یا همراه با SIMV استفاده کرد. PS می تواند به ۲ صورت یکی در سطح بالا level High و دیگری در سطح پایین level Low تحویل داده شود.

در PS سطح بالا مقدار PS به تدریج اضافه می گردد تا بیمار بتواند به حجم جاری که در استفاده از حمایت کامل تهویه ای بدان می رسد دست یابد. در PS سطح پایین مقدار حمایت فشاری به نحوی تنظیم می گردد که بیمار به حجم جاری قابل قبول برای تنفس ارادی دست یابد.

موارد استفاده از مد تهویه PSV

۱ -در مواردی که نیاز به جداسازی بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی باشد.
۲ -در مواردی که تهویه مکانیکی طویل المدت موجب تقویت جریان دمی و کاهش کار تنفس ناشی از وجود لوله تراشه و مدار تهویه ای می شود با استفاده از PS تحلیل عضلات تنفسی کاهش می یابد.

مزایای  مد PS

• مد PS را می توان جهت غلبه بر مقاومت در مقابل حرکت جریان دمی از خلال راه هوایی مصنوعی و مدار دستگاه مورد استفاده قرار داد.
• با کاهش کار تنفس، مصرف O2 مرتبط با تهویه نیز کاهش می یابد و با کاهش در کار تنفس جداسازی بیمار بهتر انجام می گیرد.
• بیمار زمان شروع تنفس، طول زمان دم و بازدم را خود تعیین می کند.

معایب مد PS در ونتیلاتور

حجم جاری متغیر بوده و بنابراین تضمینی برای تهویه کافی آلوئولی وجود ندارد. در صورت کاهش کمپلیانس یا افزایش مقاومت بعلت فاکتورهای مربوط به دستگاه یا بیمار حجم جاری کاهش می یابد.

مد تهویه با حمایت فشاری غیرتهاجمی

(Non invasive pressure support ventilation)

در این مد تهویه راه هوایی با فشار مثبت در دو سطح نیز می نامند یک مد غیرتهاجمی تهویه است که در آن بر روی ونتیلاتور د و سطح یکی سطح فشار مثبت راه هوایی در ضمن دم (IPAP) «(Inspiratory Positive airway pressure) و دیگری سطح فشار مثبت راه هوایی در ضمن بازدم (EPAP) «(Expiratory Positive airway pressure) تنظیم می شود. در مقایسه با تهویه مرسوم IPAP معادل PS و EPAP معادل Peep میباشد.

این مد تهویه خصوصاً شبیه تهویه با حمایت فشاری دمی (PS) است. تنها اختلاف موجود آن است که در این مد نیازی به راه هوایی مصنوعی وجود ندارد. حجم جاری، سرعت جریان و زمان دم بر حسب کوشش تنفسی بیمار، مقدار فشار تنظیم شده و تغییر در کمپلیانس و مقاومت متغیر می باشد. تهویه با این مد از طریق ماسک کاملاً فیکس شده با بینی صورت می گیرد.

موارد استفاه از مد تهویه Nipsv

1. فرآیند حاد اضافه شده به یک نارسایی مزمن تهویه ای.
2. حمایت تهویه ای شبانه در بیمارانی که دچارنارسایی مزمن تهویه ای و محدودیت ظرفیت عملکردی عضلات تنفسی هستند.
3. حمایت تهویه ای شبانه در بیمارانی که دچار بیماری آپنه انسدادی ضمن خواب هستند.
4. بعنوان یک روشی الحاقی از کمک متغیر تهویه ای بعد از خارج كردن راه هوایی مصنوعی (Extubation) و قبل از شروع تنفس کاملاً ارادی.

مزایای NiPSV

1. نیاز به اینتوبه کردن بیمار نیست و در نتیجه باعث از بین بردن عوارض مربوط به اینتوبه کردن می شود.
2. توانایی بیمار در خوردن از راه دهان و صحبت کردن و رفع ناراحتی ناشی از لوله تراشه.
3. به دلیل ساده بودن روش استعمال در اکثر بخش ها مورد استفاده قرار می گیرد.

معایب NiPSV

1. محدودیت در مقدار حمایتی است که ونتیلاتور به بیمار ارائه می نماید.
2. کنترل کمتری بر روی راه هوایی وجود دارد و بیمار بایستی خود قادر به پاک کردن و خروج ترشحات باشد.

نکته: مد تهویه در ونتیلاتور بسیار متنوع است و بسته به میزان درگیری ریه بیمار و شرایط آن و میزان گازهای خونی در ABG مورد استفاده قرار میگیرند.

تعریف اینتوبه کردن

لوله‌گذاری داخل تراشه، اینتوبه کردن یا لوله‌گذاری نای (Tracheal intubation) به معنای قرار دادن یک لوله قابل انعطاف در داخل نای است. این کار هنگامی صورت می‌گیرد که فرد نیاز به تنفس مکانیکی یا جلوگیری از آسپیراسیون دارد. اینکار توسط پزشک معالج دستور داده می‌شودو توسط متخصص بیهوشی انجام می شود.

تعریف تراکستومی

تراکئوتومی یا تراکستومی یک جراحی باز است که از طریق گردن به داخل نای ایجاد می‌شود تا اجازه دسترسی مستقیم به مجرای تنفسی ایجاد شود و معمولا در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام شود.

لوله معمولا از طریق این سوراخ برای ایجاد یک راه هوایی و حذف ترشحات از ریه‌ها قرار می‌گیرد و تنفس از طریق لوله تراکستومی انجام می‌شود و نه از طریق بینی و دهان. اصطلاح «تراکستومی» به برش درون نای اشاره می‌کند که یک شکاف موقت یا دائمی ایجاد می‌کند که «تراکستومی» نامیده می‌شود. اصطلاحات گاهی اوقات به طور متناوب استفاده می‌شود.

تراکئوستومی معمولا به یکی از سه دلیل انجام می‌شود:

1. برای بای‌پس کردن راه هوایی فوقانی
2. تمیز کردن و حذف ترشحات از راه هوایی
3. انتقال راحت و آسوده اکسیژن به ریه‌ها

نکته: تمام تراکئوستومی‌ها به علت عدم دسترسی هوا به ریه انجام می‌شود. دلایل زیادی وجود دارد که چرا هوای کافی به ریه‌ها نمی‌رسد.

ماهک مدیکال چگونه در زمینه ی اجاره دستگاه ونتیلاتور یا خرید ونتیلاتور می تواند به شما کمک کند؟

در صورت نیاز به اجاره دستگاه ونتیلاتور و یا راه اندازی ICU تخصصی با کلیه ی تجهیزات بروز در منزلتان می توانید با شماره های 09126823070 و 09108160357 و یا با شماره ثابت 02165862016 تماس حاصل فرمائید.